Ρεν, Κρίστοφερ

(Wren, Iστ Νόιλ, Γουίλτσαϊρ 1632 – Λονδίνο 1723). Άγγλος αρχιτέκτονας. Σπούδασε θετικές επιστήμες στη σχολή Γουεστμίνστερ στο Λονδίνο και στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, από το οποίο αποφοίτησε το 1661 και ονομάστηκε καθηγητής της αστρονομίας. Κατά το 1664-65, όταν ανάλαβε μία μελέτη για την κατάσταση της παλιάς μητρόπολης του Αγίου Παύλου, ο Ρ. άρχισε να απασχολείται με αρχιτεκτονικές εργασίες. Από το 1663 ωστόσο είχε δημιουργήσει το σχέδιο για το Scheldonian Theater, στο οποίο χρησιμοποίησε τις κλασικίζουσες αντιλήψεις της ιταλικής Αναγέννησης, που είχε φέρει στην Αγγλία ο Ίνιγκο Τζονς, δίνοντας στο κτίριο ένα τύπο αρχιτεκτονικής εμπνευσμένο από τον Παλάντιο. Η εξέλιξή του πραγματοποιήθηκε ουσιαστικά στη Γαλλία, όπου το 1665 γνώρισε τον Μπερνίνι, που εργαζόταν στο σχέδιο του Λούβρου, και μελέτησε τα οικοδομικά συστήματα των Γάλλων, ιδιαίτερα του Λε Βο. Η πυρκαγιά του 1666, που κατέστρεψε το κέντρο του Λονδίνου, έγινε αιτία να επιβληθεί οριστικά ο Ρ. ως αρχιτέκτονας. Αν και δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει το σχέδιο της ανοικοδόμησης του Λονδίνου, ανέλαβε το σχέδιο της νέας μητρόπολης του Αγίου Παύλου και όλων των 51 ενοριακών ναών που ανοικοδομήθηκαν από το 1672 έως το 1686, αποδεικνύοντας την εξαιρετική ικανότητά του να δίνει, σε ένα μάλλον σταθερό σχήμα, τη μεγαλύτερη δυνατή ποικιλία λύσεων και παραλλαγών. Για τον Άγιο Παύλο (1675-1711), μετά την απόρριψη από τον κλήρο του πρώτου σχεδίου σε μορφή ελληνικού σταυρού, ο Ρ. επινόησε ένα άλλο σχέδιο στον παραδοσιακό τύπο του λατινικού σταυρού με κεντρικό και εγκάρσιο κλίτος και με χορό, πρόσθεσε όμως τρούλο κατά το υπόδειγμα του τρούλου του Σαν Πιέτρο ιν Μοντόριο στη Ρώμη, του Μπραμάντε, και δημιούργησε έτσι, με τα στοιχεία μπαρόκ που τοποθέτησε στον αυστηρό κλασικό ρυθμό, το πιο αντιπροσωπευτικό κτίριο της εποχής του. Πολλά άλλα έργα του μαρτυρούν τον εκλεκτισμό του, που αντανακλά τον αγγλικό εμπειρισμό της εποχής του, όπως η Βιβλιοθήκη του Trinity College στο Κέμπριτζ (1676), τα νοσοκομεία του Τσέλσι (1686) και του Γκρίνουιτς (1698), οι εργασίες στο Χάμπτον Κορτ, το ανάκτορο του Κένσινγκτον (1689).